ابزار هدایت به بالای صفحه

زيارت حضرت علی (ع) در شب مبعث

چون خواستى در شب مبعث يا روز آن زيارت كنى حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام را بايست بر در قبه شريفه مقابل قبر آن حضرت و بگو:

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ‏

گواهى مى ‏دهم كه خدايى جز خداى يكتا نيست كه فرد و بى ‏شريك است ‏و گواهى مى‏ دهم كه محمد بنده خاص و رسول اوست

وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ عَبْدُاللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ‏

و نيز گواهى مى ‏دهم كه همانا على بن ابى طالب امير اهل ايمان بنده خاص خدا و برادر رسول خداست

وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِينَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ‏

و ائمه طاهرين فرزندانش همه حجت هاى خدا بر خلق‏ اند.

پس داخل شو و بايست نزديك قبر آن حضرت به نحوى كه روى خود را به جانب قبر كرده باشى و قبله را در پشت خود قرار دهى آن گاه صد مرتبه تكبير بگو و بگو:

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ خَلِيفَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث علم آدم خليفة الله سلام بر تو اى وارث حضرت نوح برگزيده خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث ابراهيم خليل خدا سلام بر تو اى وارث موسی كليم (سخنگوى با) خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ رُسُلِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث عيسی روح الله سلام بر تو اى وارث حضرت محمد صلی الله علیه و آله سيد رسولان خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُتَّقِينَ‏

سلام بر تو اى امير اهل ايمان سلام بر تو اى پيشواى متقيان

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَصِيَّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ‏

سلام بر تو اى سيد جانشينان پيغمبران سلام بر تو اى وصى و جانشين رسول خداى رب العالمين

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ‏

سلام بر تو اى وارث علم اولين و آخرين

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ‏

سلام بر تو اى خبر بزرگ عالم سلام بر تو اى راه راست حق

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْكَرِيمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ التَّقِيُّ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُ‏

سلام بر تو اى پاكيزه و منزه از عيوب و صاحب كرم سلام بر تو اى وصى با تقواى كامل سلام بر تو اى پاك سيرت و پسنديده خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَدْرُ الْمُضِي‏ءُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ

سلام بر تو اى ماه فروزنده سلام بر تو اى صديق اكبر (بزرگترين مصدق به خدا و عالم غيب)

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ

سلام بر فارق اعظم (بزرگترين مشخص و حاكم بين حق و باطل) سلام بر تو اى چراغ روشن (علم و ايمان)

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَى السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا عَلَمَ التُّقَى السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ الْكُبْرَى‏

سلام بر تو اى پيشواى هدايت سلام بر تو اى نماينده مقام كامل تقوى سلام بر تو اى بزرگترين حجت خدا بر خلق

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَاصَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ وَ أَمِينَ اللَّهِ وَ صَفْوَتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ‏

سلام بر تو اى خاص و خالص خدا و امين و برگزيده او و درگاه خدا و حجت الهى

وَ مَعْدِنَ حُكْمِ اللَّهِ وَ سِرِّهِ وَ عَيْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَ خَازِنَهُ وَ سَفِيرَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ‏

و معدن حكم و اسرار الهى و مخزن و خزينه ‏دار علم الهى و سفير خدا در ميان خلق

أَشْهَدُ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

گواهى مى ‏دهم كه تو (اركان دين و) نماز را بپا داشتى و زكوة به فقيران دادى و امر به معروف و نهى از منكر فرمودى

وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ‏

و كاملا رسول اكرم را پيروى كردى و به مقام حقيقت و حد اكمل كتاب خدا را تلاوت كردى و از جانب خدا تبليغ نمودى

وَ وَفَيْتَ بِعَهْدِاللَّهِ وَ تَمَّتْ بِكَ كَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ‏

و به عهد خدا وفا كردى و كلمات الله به وجود تو به حد كمال رسيد و در راه دين مجاهده و كوشش را بجاى آوردى

وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

و در راه خدا و رسول صلى الله عليه و آله خيرخواه بودى

وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ صَابِراً مُحْتَسِباً مُجَاهِداً عَنْ دِينِ اللَّهِ‏

و به جان عزيز خود با صبر و رنج و مجاهدت در دفاع از دشمنان دين حق

مُوَقِّياً لِرَسُولِ اللَّهِ طَالِباً مَا عِنْدَاللَّهِ رَاغِباً فِيمَا وَعَدَاللَّهُ‏

و حفظ رسول خدا فداكارى كردى و همه را براى طلب رضاى حق و شوق ثواب و وعده خدا و بر دين حق كه بر آن بودى

وَ مَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً

از جهان در گذشتى در حالى كه شهيد شدى و شاهد و مشهود خدا بودى

فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّيقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ

پس خدايت از طرف رسول اكرم و دين اسلام و اهل اسلام از اعمال چنين صديقى بهترين پاداش عطا كند

أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ يَقِيناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً

گواهى مى ‏دهم كه تو اول قوم در گرويدن به اسلام بودى و خالص ترين ايمان و كامل ترين يقين و خدا ترس‏ترين مردم و پر رنج و مشقت‏ ترين اصحاب

وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

و مراقب ترين به حال رسول خدا صلى الله‏ عليه و آله بودى

وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَكْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً

و تو در اوصاف كمال از همه اصحاب پيغمبر افضل و سوابق و شرافتت بيشتر و رتبه‏ات بلندتر و منزلتت شريفتر بود

وَ أَكْرَمَهُمْ عَلَيْهِ فَقَوِيتَ (قَوِيتَ) حِينَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

و تو گرامي ترين اصحاب رسول خدا بودى تو بودى تنها نيرومند و قوى هنگامي كه سايرين سست و ناپايدار مى ‏گرديدند و تو ملازم طريق رسول صلى الله عليه و آله بودى

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ خَلِيفَتَهُ حَقّاً لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِينَ وَ غَيْظِ الْكَافِرِينَ وَ ضِغْنِ الْفَاسِقِينَ‏

و نيز گواهى مى ‏دهم كه تو به حق و حقيقت جانشين پيغمبر و بدون نزاع به رغم اهل نفاق و خشم كافران و كينه مردم فاسق

وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِينَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَيْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَكَ فَقَدِ اهْتَدَى (هُدِيَ)

و تو به امر رواج دين قيام كردى هنگامى كه ديگران ترسان و هراسان شدند تو هنگامى كه قوم عاجز از گفتار مى ‏شدند تو گويا به حقايق دين بودى و با نور الهى هنگامى كه ديگران درمى‏ ماندند تو در مى ‏گذشتى پس هر كس تو را پيروى كرد به حقيقت هدايت يافت

كُنْتَ أَوَّلَهُمْ كَلاَماً وَ أَشَدَّهُمْ خِصَاماً وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَ أَسَدَّهُمْ رَأْياً

تو اول قوم در سخن و بيان حقايق و نيرومندترين آنان در هنگام جنگ و نبرد با دشمن بودى و رأى تو محكم ترين آراء

وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَ أَكْثَرَهُمْ يَقِيناً وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلاً وَ أَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ

و دلت شجاع ترين دل ها يقينت بيشتر و عملت نيكوتر و شناساترين اصحاب (به امور علمى و اجتماعى)

كُنْتَ لِلْمُؤْمِنِينَ أَباً رَحِيماً إِذْ صَارُوا عَلَيْكَ عِيَالاً فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا

تو براى اهل ايمان پدرى مهربان بودى كه آنان را به منزله خاندان خود مى ‏شمردى كارهاى سنگين كه در تحملش ناتوان بودند تو بر دوش مى‏ گرفتى

وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَيْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذْ جَبَنُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا

و آن چه را كه ديگران ضايع و مهمل مى ‏گذاشتند تو آن را حفظ و رعايت مى ‏كردى هنگامى كه آن ها ترسان و گريزان بودند تو دليرانه آهنگ مى ‏نمودى و چون ديگران هراس و جزع مى ‏كردند تو با علو همت شكيبا بودى

كُنْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ عَذَاباً صَبّاً وَ غِلْظَةً وَ غَيْظاً وَلِلْمُؤْمِنِينَ غَيْثاً وَ خِصْباً وَ عِلْماً

تو بر كافران عذاب اليم و سخت و خشمناك بودى و بر اهل ايمان باران رحمت نعمت و بحر علم و دانش بودى

لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُكَ وَ لَمْ يَزِغْ قَلْبُكَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِيرَتُكَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُكَ‏

حجت و برهان تو هرگز كند نداشت قلب پاك منورت ابدا زيغ و تاريكى نيافت و ديده بصيرتت هرگز ضعيف نگشت و روان پاكت هرگز جبن و هراس نداشت

كُنْتَ كَالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّكُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لاَ تُزِيلُهُ الْقَوَاصِفُ‏

تو مانند كوهى بودى كه ابدا از بادهاى تند نلرزد و از صرصر سخت از پا درنيايد

كُنْتَ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَوِيّاً فِي بَدَنِكَ‏

تو چنان بودى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در وصفت فرمود در جسم نيرومند

مُتَوَاضِعاً فِي نَفْسِكَ عَظِيماً عِنْدَاللَّهِ كَبِيراً فِي الْأَرْضِ جَلِيلاً فِي السَّمَاءِ

در نفس قدسى متواضع در نزد خدا عظيم الشأن در روى زمين بزرگ در اهل آسمان با جلال

لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيكَ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِيكَ مَغْمَزٌ وَ لاَ لِخَلْقٍ فِيكَ مَطْمَعٌ وَ لاَ لِأَحَدٍ عِنْدَكَ هَوَادَةٌ

در شخص تو بر احدى جاى نكته ‏گيرى و عيب جويى وجود ندارد نه مردم طماع در تو طمع توانند كرد و نه نابجا و ناحق كسى به تو اميدى تواند داشت

يُوجَدُ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ عِنْدَكَ قَوِيّاً عَزِيزاً حَتَّى تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ‏

مردم خوار و ناتوان نزد تو عزيز و توانايند تا آن كه حق آنان را از سركشان قوى بگيرى

وَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ عِنْدَكَ ضَعِيفاً (ذَلِيلاً) حَتَّى تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَ‏

و مردم قوى و با عز و اقتدار نزد تو خوار و ذليلند تا آن كه حق مظلومان را از آن ظالمان بازستانى

الْقَرِيبُ وَ الْبَعِيدُ عِنْدَكَ فِي ذَلِكَ سَوَاءٌ

نزد تو در حكم مذكور دور و نزديك يكسانند

شَأْنُكَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكَ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُكَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ‏

شأن و كار تو حق و صدق و مرافقت است و سخن تو حكم خدا است شأن و خلق تو حلم و بردبارى و عزم ثابت است

وَ رَأْيُكَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ (وَ جَزْمٌ) اعْتَدَلَ بِكَ الدِّينُ وَ سَهُلَ بِكَ الْعَسِيرُ وَ أُطْفِئَتْ بِكَ النِّيرَانُ وَ قَوِيَ بِكَ الْإِيمَانُ‏

و رأى تو علم مآل انديشى است دين اسلام به وجود تو عدل و استحكام يافت و هر امر مشكل به دست تو آسان گشت آتش جنگ و فتنه ‏ها به نيروى تو خاموش گرديد و ايمان بواسطه تو قوت گرفت

وَ ثَبَتَ بِكَ الْإِسْلاَمُ وَ هَدَّتْ مُصِيبَتُكَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ‏

و اسلام ثبات يافت مصيبت تو خانه خلق را ويران ساخت بارى ما همه از جانب خدا آمده و بسوى او باز مى‏ گرديم

لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَى عَلَيْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ غَصَبَكَ حَقَّكَ‏

خدا لعنت كند آن كه تو را شهيد كرد و خدا لعنت كند آن كس كه با تو مخالفت نمود و خدا لعنت كند آن كس را كه بر تو افترا بست و خدا لعنت كند آنان را كه به تو ظلم و ستم كردند و حق تو را غصب كردند

وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ

و خدا لعنت كند آن كس را اين خبر به او رسيد راضى و شادمان گرديد ما از آنان به درگاه خدا بيزارى مى‏جوييم

لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْكَ وَ جَحَدَتْ وِلاَيَتَكَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَيْكَ وَ قَتَلَتْكَ وَ حَادَتْ عَنْكَ وَ خَذَلَتْكَ‏

خدا لعنت كند امتى را كه با تو مخالفت كرد و مقام ولايتت را انكار نمود و بر عليه تو همدست شدند و به قتل تو برخاستند و راه خلق را بسوى تو بستند و تو را مخذول و خوار داشتند

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ

سپاس خداى را كه آتش دوزخ را مأواى آنان كرد كه بسيار بد منزلگاهى است براى واردانش

أَشْهَدُ لَكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ وَلِيَّ رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ (وَ النَّصِيحَةِ)

گواهى مى‏دهم براى تو اى ولى خدا و رسول او صلى الله عليه و آله كه تو تبليغ دين و اداء وظيفه ‏امامت كردى

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حَبِيبُ (جَنْبُ) اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّكَ جَنْبُ (حَبِيبُ) اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى‏

و نيز گواهى مى‏دهم كه تو دوست دار و محبوب خدايى و درگاه رحمت خدا هستى و همانا تو جنب حق و وجه خدا و همانا تو آن جنب الله و وجه اللهى كه از آن جانب و از آن وجه بسوى خدا توجه بايد كرد

وَ أَنَّكَ سَبِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

و توئى راه خدا و توئى بنده خاص خدا و برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله

أَتَيْتُكَ زَائِراً لِعَظِيمِ حَالِكَ وَ مَنْزِلَتِكَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِزِيَارَتِكَ‏

من به زيارت تو آمده‏ام بواسطه شأن عظيم و قرب و منزلتى كه تو را نزد خدا و نزد رسول اوست و به زيارتت تقرب به خدا مى‏جويم

رَاغِباً إِلَيْكَ فِي الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِي بِشَفَاعَتِكَ خَلاَصَ نَفْسِي مُتَعَوِّذاً بِكَ مِنَ النَّارِ

و شوق و رغبت به شفاعتت دارم كه به آن شفاعت نجات و خلاصى خود را از آتش دوزخ در پناه تو مى‏طلبم

هَارِباً مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِي فَزِعاً إِلَيْكَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّي‏

و از گناهانم كه بارى سنگين بر پشت خود افكنده‏ام فرار مى‏كنم در حالتى كه با جزع و زارى بسوى تو و اميدوارى به رحمت پروردگارم

أَتَيْتُكَ أَسْتَشْفِعُ بِكَ يَا مَوْلاَيَ إِلَى اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِكَ إِلَيْهِ لِيَقْضِيَ بِكَ حَوَائِجِي‏

به درگاهت آمده‏ام كه مرا شفاعت كنى اى مولاى من نزد خدا بواسطه تو شفاعت و تقرب مى‏جويم تا حوايجم برآورده شود

فَاشْفَعْ لِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى اللَّهِ فَإِنِّي عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَكَ وَ زَائِرُكَ‏

پس تو اى امير اهل ايمان مرا نزد خدا شفاعت فرما كه من خدا را بنده (پر گناه) و تو را دوستدار و زوارم

وَ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ

و تو را هم نزد خدا مقام تقرب معلوم و جاه و منزلت و شأن كبير است و عظيم و شفاعتت نزد حق مقبول و پذيرفته است

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى عَبْدِكَ وَ أَمِينِكَ الْأَوْفَى‏

خدايا درود و رحمت فرست بر محمد صلی الله علیه و آله و آل محمد علیه السلام و درود فرست بر بنده خاص و امين سر كامل خود

وَ عُرْوَتِكَ الْوُثْقَى وَ يَدِكَ الْعُلْيَا وَ كَلِمَتِكَ الْحُسْنَى وَ حُجَّتِكَ عَلَى الْوَرَى وَ صِدِّيقِكَ الْأَكْبَرِ

و رشته محكم و دست بالا و كلمه نيكوتر و حجت تو بر خلق و بزرگترين تصديق كننده تو

سَيِّدِ الْأَوْصِيَاءِ وَ رُكْنِ الْأَوْلِيَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِيَاءِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَعْسُوبِ الْمُتَّقِينَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّيقِينَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِينَ‏

سيد اوصياء و ركن و عماد اولياء برگزيدگان حضرت اميرالمؤمنين و پيشواى متقين و بزرگ راستگويان با ايمان و امام صالحان

الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَيْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّيْبِ‏

معصوم از خطاء و لغزش و خلل و پاكيزه‏ از عيب و پاك از شك و ريب

أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّ رَسُولِكَ وَ الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِي لَهُ بِنَفْسِهِ وَ كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ‏

برادر رسول تو و وصى او و آن كه در فراش پيغمبرت خفت و جان را نثار او كرد و رافع و دافع هم و غم و رنج و تعب از پيغمبر

الَّذِي جَعَلْتَهُ سَيْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ وَ دِلاَلَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ‏

آن كسى كه او را شمشير تبليغ نبوت و معجزه مقام رسالت قرار دادى و دليل روشن بر حقانيت حجت هاى حق

وَ حَامِلاً لِرَايَتِهِ وَ وِقَايَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِياً لِأُمَّتِهِ وَ يَداً لِبَأْسِهِ‏

براى نگهدارى پرچم دين رسول و حفاظت قلب منور او و هادى امت و بازوى تواناى قوه دفاع

وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ‏

و تاج عزت و سلطنت بر سر پيغمبر درگاه فتح و نصرت او و كليد فيروزى پيغمبر گشت

حَتَّى هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْكِ بِأَيْدِكَ وَ أَبَادَ عَسَاكِرَ الْكُفْرِ بِأَمْرِكَ‏

تا آن جا كه سپاهيان شرك را به يارى تو درهم شكست و لشكريان كفر را به فرمان تو با جان نثارى در راه رضاى تو و رضاى پيغمبرت همه را به هلاكت رسانيد

وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِي مَرْضَاتِكَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِكَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَى طَاعَتِهِ وَ مِجَنّاً دُونَ نَكْبَتِهِ‏

و نفس قدسى خود را وقف طاعت رسولصلی الله علیه و آله و سپر بر دفع آلام نكبات از وجود او گردانيد

حَتَّى فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي كَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا وَ مَسَحَهُ عَلَى وَجْهِهِ‏

تا روزى كه هنگام رحلت پيغمبر صلى الله عليه و آله بر دست او جان به حق تسليم كرد و با حال سرد شدن جسد مطهرش سردى بدن را ربود و به دست مسح بر صورت پيغمبر اكرم فرمود

وَ أَعَانَتْهُ مَلاَئِكَتُكَ عَلَى غُسْلِهِ وَ تَجْهِيزِهِ وَ صَلَّى عَلَيْهِ وَ وَارَى شَخْصَهُ‏ و آنگاه در غسل و تجهيز رسول (ص) فرشتگان كمك او بودند و او بر پيغمبر خدا نماز خواند و جسد پاكش را در قبر پنهان كرد

وَ قَضَى دَيْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَى مِثَالَهُ‏

و دين او را ادا نمود وعده او را انجام داد عهد و پيمانش را ملازمت فرمود و مطابق رويه پيغمبر كاملا رفتار كرد

وَ حَفِظَ وَصِيَّتَهُ وَ حِينَ وَجَدَ أَنْصَاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِأَعْبَاءِ الْخِلاَفَةِ مُضْطَلِعاً بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ

و وصيتش را حفظ فرمود و هنگامى كه يار و انصار يافت به استقلال مقام خلافت خود و تحمل شدايد سلطنت با عدل و داد كامل قيام فرمود

فَنَصَبَ رَايَةَ الْهُدَى فِي عِبَادِكَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِي بِلاَدِكَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِي بَرِيَّتِكَ‏

پس پرچم هدايت ميان بندگان تو برافراشت و در تمام بلاد اسلام لباس امن و امان در پوشانيد و بساط عدل و داد را ميان خلق بگسترد

وَ حَكَمَ بِكِتَابِكَ فِي خَلِيقَتِكَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّيْغَ‏

و به كتاب تو در بين بندگانت حكم فرمود و حدود الهى را اقامه و اجراء كرد و ريشه كفر و جحود را بركند شك و شبهات زيغ و ضلالت را اصلاح فرمود

وَ سَكَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاكِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ

فتنه و پراكندگى امت را آرام و سستى ‏و ضعف اسلام را نابود و شكاف و رخنه‏هاى دشمنان را مسدود كرد و با عهد شكنان و بيدادگران و مرتدان از دين قتال كرد

وَ لَمْ يَزَلْ عَلَى مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ وَتِيرَتِهِ وَ لُطْفِ شَاكِلَتِهِ وَ جَمَالِ سِيرَتِهِ‏

و پيوسته بر روش و طريقه پيغمبر صلى الله عليه و آله بود و بر لطف و عواطف صورت و حسن و جمال سيرت رسول

مُقْتَدِياً بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقاً بِهِمَّتِهِ مُبَاشِراً لِطَرِيقَتِهِ وَ أَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَيْنَيْهِ‏

و پيرو سنت و همى علاقه‏مند بهمت و افكار بلند آن حضرت و ملازم طريقت وى بود و امثال و مقاصد عالى رسول نصب العينش بود

يَحْمِلُ عِبَادَكَ عَلَيْهَا وَ يَدْعُوهُمْ إِلَيْهَا إِلَى أَنْ خُضِبَتْ شَيْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَأْسِهِ‏

و بندگان تو را بر آن مقاصد و اميداشت و دعوت مى‏كرد تا هنگامى كه محاسن مباركش به خون سرش خضاب شد

اللَّهُمَّ فَكَمَا لَمْ يُؤْثِرْ فِي طَاعَتِكَ شَكّاً عَلَى يَقِينٍ وَ لَمْ يُشْرِكْ بِكَ طَرْفَةَ عَيْنٍ‏

پروردگارا چنان كه او هيچ گاه شك را بر يقين مقدم نداشت و يك لحظه به تو مشرك نگشت

صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَةً زَاكِيَةً نَامِيَةً يَلْحَقُ بِهَا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فِي جَنَّتِكَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاَماً

تو هم درود و رحمت فرست بر او رحمتى با نشو و نما كه به آن رحمت در بهشت ابدت به مقام نبوت در پيوندد و سلام و تحيت ما را هم به آن حضرت برسان

وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاَتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً

و به ما در راه محبت او فضل و احسان و آمرزش و خشنودى خود را عطا فرما

إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْجَسِيمِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

زيرا تو اى خدا صاحب فضل بزرگ و لطف بى‏نهايت هستى به حق رحمت نامنتهايت اى مهربانترين مهربانان عالم.

پس ببوس ضريح را و روى راست خود را بگذار بر آن و بعد از آن روى چپ را و ميل كن به سمت قبله و نماز زيارت بجاى آور و آن چه خواهى بعد از نماز دعا كن و بگو بعد از فرستادن تسبيح زهرا عليها السلام:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ بَشَّرْتَنِي عَلَى لِسَانِ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

پروردگارا تو مرا بر زبان مبارك پيغمبر و فرستاده خود حضرت محمد صلوات الله عليه و آله بشارت دادى

فَقُلْتَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‏

كه در كتاب خود فرمودى و اى رسول ما بشارت ده آنان كه ايمان آوردند كه آنها را نزد خدا قدم صدق است

اللَّهُمَّ وَ إِنِّي مُؤْمِنٌ بِجَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ‏

پروردگارا و من البته به جميع پيمبران و رسولانت صلوات الله عليهم ايمان دارم

فَلاَ تَقِفْنِي بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنِي فِيهِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ بَلْ قِفْنِي مَعَهُمْ وَ تَوَفَّنِي عَلَى التَّصْدِيقِ بِهِمْ‏

پس بعد از آن كه معرفت به آن ها يافته‏ام مرا در موقفى كه آنجا مرا رسوا كنى نگاه مدار بلكه مرا با رسولانت به موقف كرامت بدار و مرا باتصديق و ايمان به آنها بميران

اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِكَرَامَتِكَ وَ أَمَرْتَنِي بِاتِّبَاعِهِمْ‏

پروردگارا و تو خود آن رسولان را مخصوص به كرامت خود فرمودى و مرا به پيروى آنان امر كردى

اللَّهُمَّ وَ إِنِّي عَبْدُكَ وَ زَائِرُكَ مُتَقَرِّباً إِلَيْكَ بِزِيَارَةِ أَخِي رَسُولِكَ‏

پروردگارا و من بنده تو و زوار توام كه بسوى تو بواسطه زيارت برادر رسولت تقرب مى‏جويم

وَ عَلَى كُلِّ مَأْتِيٍّ وَ مَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ أَنْتَ خَيْرُ مَأْتِيٍّ وَ أَكْرَمُ مَزُورٍ

و هر كه به درگاه كسى و زيارت كسى آيد بر آن كس حق خواهد داشت و تو بهتر و كريم تر كسى هستى كه به درگاه و زيارتش آيند

فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا جَوَادُ يَا مَاجِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ

پس از تو درخواست مى‏كنم اى خدا اى بخشنده مهربان اى صاحب جود و مجد و كرم اى خداى فرد غنى الذات

يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ

اى آن كه نه تو را فرزندى است و نه فرزند كسى و نه تو را احدى مثل و مانند است

وَ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و نه زن و فرزندى از تو درخواست مى‏كنم كه درود بر محمد و آلش فرستى

وَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ إِيَّايَ مِنْ زِيَارَتِي أَخَا رَسُولِكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ

و تحفه و ثواب زيارت برادر رسولت را بر من آزاديم از آتش دوزخ قرار دهى

وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُسَارِعُ فِي الْخَيْرَاتِ وَ يَدْعُوكَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ تَجْعَلَنِي لَكَ مِنَ الْخَاشِعِينَ‏

و مرا از آنان كه در كارهاى خير سرعت مى‏كنند مقرر فرمايى و از آنان كه با شوق و رغبت و ترس و هيبت تو را به دعا مى‏خوانند و از اهل خضوع و خشوع گردانى

اللَّهُمَّ إِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِزِيَارَةِ مَوْلاَيَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ وِلاَيَتِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ‏

پروردگارا تو به نعمت زيارت مولايم على بن ابى طالب و به ولايت و معرفتش بر من منت گزاردى

فَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْصُرُهُ وَ يَنْتَصِرُ بِهِ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِنَصْرِكَ لِدِينِكَ‏

پس كرم فرما و مرا از ياران و ناصران او در دين تو و از يارى طلبان از حضرتش براى دين خود بگردان

اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ شِيعَتِهِ وَ تَوَفَّنِي عَلَى دِينِهِ‏

پروردگارا و مرا از شيعيانش قرار ده و بر دين و آيين او بميران

اللَّهُمَّ أَوْجِبْ لِي مِنَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلاَلِ الطَّيِّبِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ‏

پروردگارا از رحمت (نامنتها) و خشنودى و مغفرت و احسان بر من نصيبى لازم گردان و رزق وسيع حلال پاكيزه و آن چه تو را سزد به من عطا فرما

يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ‏

اى مهربانترين مهربانان عالم و ستايش مخصوص خداى آفريننده عالم است.

مؤلف گويد كه در روايت معتبر منقول است كه حضرت خضر عليه السلام در روز شهادت حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام گريه كنان و استرجاع گويان بسرعت آمد و ايستاد بر در خانه اميرالمؤمنين عليه السلام پس گفت‏:

رَحِمَكَ اللَّهُ يَا أَبَا الْحَسَنِ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ يَقِيناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ‏

خدا تو را رحمت فرستد اى ابا الحسن تو بودى اول قوم در اسلام و خالص ترين ايشان در ايمان و محكم ترين آن ها در يقين و صاحب خوف‏ترشان براى حق.